
سد خاکی شویر
سد خاکی شویر بر روی دریاچه شویر دارای بدنه کشیده بوده که عمق آن از حداقل ۵/۱ متر در محل ورودی تا ۱۵ متر در زمان بررسی متغیر بوده است. ساختگاه سد شویر دراستان زنجان و در ۱۳ کیلومتری شمال غربی شهرستان خرمدره واقع شده در فاصله ۵/۲ کیلومتری جنوب غربی روستای شویر قرار داشته و در سال ۱۳۷۸ افتتاح گردید. این حوضه از نظرتقسیمات حوضه های آبریز کشور در حوضه آبریز دریاچه نمک قرار داشته و به رودخانه ابهر رود یا شویرمنتهی میشود.احداث سد خاکی شویر با هدف بهره برداری از جریانهای سطحی رودخانه شویر و ذخیره سازی آب این رودخانه به منظور تامین نیاز آبی بخشی از اراضی مستعد کشاورزی منطقه انجام شده است. با احداث این سد مقدار قابل توجهی از آب رودخانه مهار شده و برای مصرف کشاورزی مدیریت می گردد.
مساحت کل
کشاورزی مشروب از این سد ۳۵۰ هکتار بوده و انتظار می رود که علاوه بر شکوفایی بخش کشاورزی درکنترل سیل وخسارات ناشی از آن نقشی مهم داشته باشد. همچنین زمینه لازم برای احداث استخرهای پرورش ماهیی و ایجاد تفرجگاه درحاشیه سد را فراهم می نمایند. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب بالغ بر ۱۵ پارامتر هیدروشیمی شامل پارامترهای مرتبط با نیتروژن و فسفر، اکسیژن، پی اچ، سختی، آنیون ها و کاتیون ها سنجش گردید. همچنین خصوصیات زیستی دریاچه شامل جوامع پلانکتونی، کفزیان و ماهیان شناسایی شدند. در نهایت برآورد پتانسیل شیلاتی دریاچه ها به منظور رهاسازی بچه ماهیان ارایه گردید. دریاچه میرزاخانلو دارای آب و هوای گرم و نیمه مرطوب بوده در حوضه آبخیز دریای خزر و رودخانه قزل اوزن قرار گرفته در حالیکه دریاچه شویر دارای آب و هوای نیمه خشک و زمستان های فرا سرد بوده و در حوضه آبریز دریاچه نمک قرار گرفته است. فراوانی کلی فیتوپلانکتون های دریاچه میرزاخانلو از حداقل ۱/۶ تا حداکثر ۴۵/۲ میلیون سلول در لیتر متغیر بوده و طی مدت بررسی ۳۲ جنس فیتو پلانکتونی شاخه شناسایی گردید. فراوانی کلی زیو پلانکتون های این دریاچه از ۴۸ تا ۶۳۲ عدد درلیتر متغییر بوده و ۲۲ جنس از ۴ شاخه شناسایی شده بود. فراوانی کلی فیتو پلانکتون ها در دریاچه شویر از / میلیون سلول در لیتر تا / میلیون سلول در لیتر متغیر بوده و جنس شناسایی شده بود و فراوانی کلی زیو پلانکتونها از تا عدد در لیتر در قالب ۲۱ جنس بوده است.
میانگین زیتوده کفزیان در دریاچه های شویر و میرزاخانلو بترتیب برابر ۲۱/۳۸ و ۰/۳۴ گرم در متر مربع بوده و دو گروه Chironomidae و Tubificidae گروههای کفزی قالب را تشکیل داده اند. بافت بستر دریاچه شویر بیش از ۹۶/۶ سیلت و رس بوده و این بافت در دریاچه میرزاخانلو ۷۴ درصد است. مواد آلی نیز بترتیب ۴/۳ و ۳/۲ درصد بستر دریاچه ها را تشکیل داده است. در بررسی ماهیان دریاچه سد میرزاخانلو گونه های پرورشی کپور، سرگنده، فیتوفاگ و گونه های سیاه ماهی و تیز کولی شناسایی شدند. در دریاچه شویر علاوه بر ۵ گونه یاد شده کاراس طلایی، کاراس، مروارید ماهی و عروس ماهی نیز حضور داشتند. بررسی خصوصیات هیدروشیمی دریاچه ها نشان داد که این پارامترها محدودیتی را برای آبزی پروری ایجاد نمی کنند و بر اساس شاخص های تروفی در زمره آبهای مزو-یوترف و یوتروف قرار می گیرند. با وجود برخی محدودیت های دمایی، آبزی پروری گسترده در این دریاچه ها میسر بوده و مقدار تولید ماهی فیتوپلانکتون خوار برای دریاچه های شویر ومیرزاخانلو ۳۲۱ و ۱۵۱ کیلوگرم در هکتار پیش بینی شده است. با توجه به امکانات موجود کشاورزی منطقه و ساماندهی شورای ده و فراهم آوری تسیهلات لازم می توان آبزی پروری نیمه متراکم در این مناطق را عملی نمود.
روستای شویر ازتوابع شهرستان خرمدره در استان زنجان میباشد که در ۳کیلومتری شمال شهر هیدج از توا بع شهرستان ابهر قرار گرفته است.این روستا به علت قرار گرفتن در یک منطقه جغرافیایی مناسب(آب وهوایی مناسب برای کشاورزی و دامداری , واقع شدن در کنار رودی که شاخه اصلی ابهر رود میباشد, نزدیک بودن به شهر , گزشتن راه چندین روستا از این روستا و … ) قدرت پیشرفت وتوسعه را داشته ودارد اما به دلیل تقسیمات غلط کشوری این روستا در جایی واقع شد که نزدیک ترین شهر به این روستا شهر هیدج وصائین قلعه ازتوابع شهرستان ابهر میباشد همین امر باعث بی توجهی مسؤولان شهرستان خرمدره برای کمک به پیشرفت این روستا شده است.